Eerste dagen
22 Maart 2014 | Indonesië, Woloan Dua
Hallo allemaal!!
Daar is ie dan: mijn eerste reisverslag!
Wat een indrukken gelijk al gehad!
Het begon natuurlijk allemaal donderdagochtend 20 maart. Om 12:00 vliegen, dus lekker vroeg de wekker. Om 9:30 waren we op Schiphol, waar we gelijk de koffers hebben gedropt. We hadden al ingecheckt, dus hoefde niet lang te wachten. Hierna nog een kopje koffie gedronken met zijn allen en toen kwam het moeilijke moment: afscheid nemen :( Na veel knuffels en tranen gingen we dan, op naar de gate.
De paspoortcontrole en douane liep gesmeerd en we hoefde gelukkig niet zo lang te wachten tot we konden boarden. We zaten lekker met zijn tweetjes aan het raam, dus konden nog een laatste blik op Nederland werpen toen we in de lucht zaten.
Om 12:00 stegen we op. De tijd werd wel gelijk op de tijd van Kuala Lumpur gezet: 7 uur verder. Dus het was etenstijd: rijst met kip, een broodje met Gouda kaas (die ik echt ga missen), een danone toetje en wat drinken. Smaakte heerlijk!
Na het eten wat spelletjes gespeeld en wat gelezen. We probeerden om wat te slapen, want we gingen natuurlijk wel de avond in. Dit lukte natuurlijk niet, dus dan maar wat verder lezen en spelletjes spelen. Rond 5:00 (22:00 Nederlandse tijd) kregen we ontbijt: rijst met pittige garnaal en fruit. Ook al heerlijk.
Om 7:00 de volgende dag (0:00) landde we in KL. Dat was echt een heeeeel mooi vliegveld. Met veel groen en palmbomen. We hadden 1 uur de tijd om de volgende vlucht te halen. Dus stress! Gelukkig wees het zich allemaal uit. We moesten van gate C zoveel naar G zoveel. Dus wij zoeken. Zien we plotseling een treintje midden in het gebouw rijden. Dat was dus een transfertreintje van de ene naar de andere gate.
De volgende vlucht was maar 2 uurtjes, richting Jakarta. Bij het boarden kregen we 2 formuliertjes die we in moesten vullen. Of we wapens of drugs mee smokkelden. We hebben maar ingevuld van niet.
2 uur later weer geland. Daar moesten we ons visum laten checken, onze koffers ophalen en opnieuw inchecken voor de laatste vlucht naar Manado. En dat allemaal in 2 uur, dus opnieuw stress.
De laatste vlucht was 5 uurtjes. Gelukkig was het licht want we konden voor het eerste wat van Sulawesi zien. Hoe mooi!! Zo groen allemaal en overal waar je kijkt palm- en bananenbomen.
Broeder Han (een Nederlander die hier al jaren woont) en Whitney (ook van school die hier al 7 weken is) stonden ons buiten op te wachten. Daar kregen we gelijk een klap in ons gezicht van de warmte. Gelukkig gingen we met een auto met arko verder. We moesten iets meer dan een uurtje rijden tot we bij onze eindbestemming aankwamen: Woloan 2. Onderweg hebben we onze ogen uitgekeken. Zooooo mooi en groen. Er waren nog wel wat resten van de overstromingen te zien die hier een paar weken geleden waren, maar het grootste deel was al opgeruimd. Ook rijden ze hier links, wat ook wel even wennen was.
We kregen een rondleiding door het huis van Whitney. Een heel mooi en groot huis. Eigenlijk past het niet in deze straat, want dat is een van de weinige huizen zo. We hebben de koffers een beetje uitgepakt en wat gegeten, maar daarna (20:00 lokale tijd) eindelijk het bedje in.We waren welgeteld 31 uur wakker. Zodra ik lag viel ik gelijk in slaap en heb bijna het klokje rond geslapen.
De volgende dag (vandaag dus), zijn we eerst een stukje door de straat gaan lopen. We konden wel zeggen dat wij onze ogen uitkeken, maar andere keken hun ogen ook uit; naar ons. Ze zijn hier zo wereldvreemd dat ze bijna nooit een blanke zien. We werden door iedereen aangestaard en iedereen bleef maar kijken. Heel vreemd om mee te maken. Auto's toeteren en er word veel naar ons geroepen. Kleine kindjes die plotseling beginnen te giechelen als wij voorbij lopen en jongens die willen weten hoe het gaat.
Om half 12 werden we opgehaald door broeder Han omdat we naar een verjaardag gingen van een Nederlandse priester. We kregen gelijk een lekker koud biertje aangeboden. Daar had ik wel zin in. We hebben even met heel veel andere priesters in een ruimte gezeten waarna we werden uitgenodigd voor het eten. Er werd een welkomstwoordje gedaan en er werd gezongen. Degene die het welkomstwoordje deed vroeg vervolgens om het lang zal hij leven. Dus dat hebben wij als Nederlanders nog voor hem gezongen.
In het gebouw waar we waren werden ook lessen gegeven voor jongens die ook priester wilde worden. Het zag er naar uit dat er heel veel studenten waren. Wat ik best vreemd vond. In Nederland zijn er nauwelijks nog mensen die dat willen worden en al helemaal geen jongeren van onze leeftijd.
Na het eten zijn we weg gegaan en heeft broeder Han ons in Tomohon afgezet. Dat is de gemeente waar Woloan 2 onder valt. Hier hebben we wat boodschapjes gedaan en we gingen met een busje terug. Dit busje was voor mij wel te doen, maar is niet gebouwd voor de meeste Nederlanders. Indonesische mensen zijn heel klein, dus ook het busje was heel klein. Het busje heeft de breedte van een gewone auto, dus je zou denken dat er 3 mensen naast elkaar kunnen zitten. Maar niets was minder waar. Er waren 2 banken over de gehele lengte, 1 bankje voor 2 personen naast de schuifdeur en 1 bankje naast de chauffeur. We zaten hier met 14 mensen in exclusief de chauffeur. Lekker krap dus.
Ik zat op het bankje naast de deur, maar toen we gingen rijden bleek dat die deur niet dicht ging. Dus oke, goed vasthouden dan maar.
De eerste dagen waren een hele ervaring!!
Daar is ie dan: mijn eerste reisverslag!
Wat een indrukken gelijk al gehad!
Het begon natuurlijk allemaal donderdagochtend 20 maart. Om 12:00 vliegen, dus lekker vroeg de wekker. Om 9:30 waren we op Schiphol, waar we gelijk de koffers hebben gedropt. We hadden al ingecheckt, dus hoefde niet lang te wachten. Hierna nog een kopje koffie gedronken met zijn allen en toen kwam het moeilijke moment: afscheid nemen :( Na veel knuffels en tranen gingen we dan, op naar de gate.
De paspoortcontrole en douane liep gesmeerd en we hoefde gelukkig niet zo lang te wachten tot we konden boarden. We zaten lekker met zijn tweetjes aan het raam, dus konden nog een laatste blik op Nederland werpen toen we in de lucht zaten.
Om 12:00 stegen we op. De tijd werd wel gelijk op de tijd van Kuala Lumpur gezet: 7 uur verder. Dus het was etenstijd: rijst met kip, een broodje met Gouda kaas (die ik echt ga missen), een danone toetje en wat drinken. Smaakte heerlijk!
Na het eten wat spelletjes gespeeld en wat gelezen. We probeerden om wat te slapen, want we gingen natuurlijk wel de avond in. Dit lukte natuurlijk niet, dus dan maar wat verder lezen en spelletjes spelen. Rond 5:00 (22:00 Nederlandse tijd) kregen we ontbijt: rijst met pittige garnaal en fruit. Ook al heerlijk.
Om 7:00 de volgende dag (0:00) landde we in KL. Dat was echt een heeeeel mooi vliegveld. Met veel groen en palmbomen. We hadden 1 uur de tijd om de volgende vlucht te halen. Dus stress! Gelukkig wees het zich allemaal uit. We moesten van gate C zoveel naar G zoveel. Dus wij zoeken. Zien we plotseling een treintje midden in het gebouw rijden. Dat was dus een transfertreintje van de ene naar de andere gate.
De volgende vlucht was maar 2 uurtjes, richting Jakarta. Bij het boarden kregen we 2 formuliertjes die we in moesten vullen. Of we wapens of drugs mee smokkelden. We hebben maar ingevuld van niet.
2 uur later weer geland. Daar moesten we ons visum laten checken, onze koffers ophalen en opnieuw inchecken voor de laatste vlucht naar Manado. En dat allemaal in 2 uur, dus opnieuw stress.
De laatste vlucht was 5 uurtjes. Gelukkig was het licht want we konden voor het eerste wat van Sulawesi zien. Hoe mooi!! Zo groen allemaal en overal waar je kijkt palm- en bananenbomen.
Broeder Han (een Nederlander die hier al jaren woont) en Whitney (ook van school die hier al 7 weken is) stonden ons buiten op te wachten. Daar kregen we gelijk een klap in ons gezicht van de warmte. Gelukkig gingen we met een auto met arko verder. We moesten iets meer dan een uurtje rijden tot we bij onze eindbestemming aankwamen: Woloan 2. Onderweg hebben we onze ogen uitgekeken. Zooooo mooi en groen. Er waren nog wel wat resten van de overstromingen te zien die hier een paar weken geleden waren, maar het grootste deel was al opgeruimd. Ook rijden ze hier links, wat ook wel even wennen was.
We kregen een rondleiding door het huis van Whitney. Een heel mooi en groot huis. Eigenlijk past het niet in deze straat, want dat is een van de weinige huizen zo. We hebben de koffers een beetje uitgepakt en wat gegeten, maar daarna (20:00 lokale tijd) eindelijk het bedje in.We waren welgeteld 31 uur wakker. Zodra ik lag viel ik gelijk in slaap en heb bijna het klokje rond geslapen.
De volgende dag (vandaag dus), zijn we eerst een stukje door de straat gaan lopen. We konden wel zeggen dat wij onze ogen uitkeken, maar andere keken hun ogen ook uit; naar ons. Ze zijn hier zo wereldvreemd dat ze bijna nooit een blanke zien. We werden door iedereen aangestaard en iedereen bleef maar kijken. Heel vreemd om mee te maken. Auto's toeteren en er word veel naar ons geroepen. Kleine kindjes die plotseling beginnen te giechelen als wij voorbij lopen en jongens die willen weten hoe het gaat.
Om half 12 werden we opgehaald door broeder Han omdat we naar een verjaardag gingen van een Nederlandse priester. We kregen gelijk een lekker koud biertje aangeboden. Daar had ik wel zin in. We hebben even met heel veel andere priesters in een ruimte gezeten waarna we werden uitgenodigd voor het eten. Er werd een welkomstwoordje gedaan en er werd gezongen. Degene die het welkomstwoordje deed vroeg vervolgens om het lang zal hij leven. Dus dat hebben wij als Nederlanders nog voor hem gezongen.
In het gebouw waar we waren werden ook lessen gegeven voor jongens die ook priester wilde worden. Het zag er naar uit dat er heel veel studenten waren. Wat ik best vreemd vond. In Nederland zijn er nauwelijks nog mensen die dat willen worden en al helemaal geen jongeren van onze leeftijd.
Na het eten zijn we weg gegaan en heeft broeder Han ons in Tomohon afgezet. Dat is de gemeente waar Woloan 2 onder valt. Hier hebben we wat boodschapjes gedaan en we gingen met een busje terug. Dit busje was voor mij wel te doen, maar is niet gebouwd voor de meeste Nederlanders. Indonesische mensen zijn heel klein, dus ook het busje was heel klein. Het busje heeft de breedte van een gewone auto, dus je zou denken dat er 3 mensen naast elkaar kunnen zitten. Maar niets was minder waar. Er waren 2 banken over de gehele lengte, 1 bankje voor 2 personen naast de schuifdeur en 1 bankje naast de chauffeur. We zaten hier met 14 mensen in exclusief de chauffeur. Lekker krap dus.
Ik zat op het bankje naast de deur, maar toen we gingen rijden bleek dat die deur niet dicht ging. Dus oke, goed vasthouden dan maar.
De eerste dagen waren een hele ervaring!!
-
22 Maart 2014 - 09:52
Anita Hoffmans :
Hoi evy wat leuk om jou reisverslag te lezen!!! Ik ga het zeker volgen. En jou een mailtje sturen!!! Heel indrukwekkend, geniet er lekker van meisje!!! Grtjes van uit Etten-leur!!! -
22 Maart 2014 - 10:39
Jos En Anny:
Zoo Evy wat een belevenis al zo de eerste dagen. Indrukwekkend al he Je hebt het leuk op geschreven en we zien nu al naar de vakantie uit om ook in het mooie Kl te gaan landen.Je zult wel erg moe geweest zijn na de lange trip. Hopelijk is het met Nikki het ook goed gegaan. We appen nog wel en spreken af om te skypen he. Dikke kus pa en ma XXXXXXXXX -
22 Maart 2014 - 12:54
Corry En Jos Willekes:
Hoi Evy
Fijn dat je goed bent aangekomen.
Dus het avontuur is al begonnen voor jullie
Leuk zo'n reisverslag, kunnen we volgen en in de gaten houden wat jullie daar allemaal uitspoken
We blijven je volgen
Veel succes en tot horens
Jos en Corry je weet wel die 2 uit de trompetlaan
-
22 Maart 2014 - 13:00
Lies En Rob En Ukkie:
Eefje!!!
Geweldig om te lezen hoe de reis en 1e dag zijn geweest!!! Cultuur schok lijkt het!!:) Volgens mij ga je het er super hebben met lieve mensen om je heen!!
Geniet ervan!!! Kus van ons!!!! Xxxxxxx en een klein kusje van de Kleine uk!!;) -
22 Maart 2014 - 17:44
Naan:
Wat schrijf je alles leuk op Eef! Fijn om te lezen dat je zo bent ontvangen!! Geniet lekker van je weekend! Ik drink een pilsje op je straks :)
Dikke kus, Naan!! -
23 Maart 2014 - 09:05
Linda:
He Evy,
wat een belevenis voor jullie!!
al veel meegemaakt in die korte tijd!
wij zitten al te wachten op de volgende verslagen van jullie!
nou meid geniet ervan!
groet Corne en Linda -
23 Maart 2014 - 10:16
Dick En Ria:
Hoi Evy,
Zo, na veel voorbereidingen en een lange reis ben je dan eindelijk in Sulawesie ;) Leuk om je eerste indrukken te lezen er zullen er nog vele volgen. We vinden het erg leuk om die allemaal te horen via je site! Geniet van alles hé. Heel veel succes op je project! xxx Tante Ria en oom Dick -
23 Maart 2014 - 14:10
Ome Jan:
Evy
Ik heb net je eerste verslag gelezen,best wel een hele ervaring voor je geniet er van
Gr. Uit de bazuinlaan ome jan -
23 Maart 2014 - 17:24
Pim & Adrie...:
Hallo, Evy en ook Nikki
Heel leuk je en jullie te volgen, jullie gaan het daar wel maken heel veel succes, we blijven jullie volgen..groetjes van over den bult..... -
23 Maart 2014 - 19:23
Jos En Anny:
He Evy succes maandag en toi toi toi bij jullie 1ste stagedag en met jullie project. Het zal een bijzondere gebeurtenis worden / zijn. Xxx mama -
24 Maart 2014 - 18:29
Karel En Marleen:
Hoi Evy,
Ga er maar fantastisch van genieten, en wat het busje met 14 personen betreft, (bij ons mag dat 8 personen zijn, zonder chauffeur) ik weet dat, dat je er gemakkelijk 30 personen meekunnen, ze kunnen ook aan de zijkant, bumper en het dak is ook geweldig in trek.
groetjes
Karel en Marleen -
26 Maart 2014 - 21:10
Wil En Jos:
Hallo Evy
Wat spannend om dit allemaal te lezen en dat ze jullie ook zo bekijken dat lijkt me ook wel apart.
Je schrijft het leuk op en wij beleven jou ervaringen dan ook wat mee.
Geniet ervan en veel succes
groetjes Jos en Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
